Ποτάμι
της θάλασσας, ποτάμι τ’ ουρανού, του ήλιου
Έγινες
έρμα, θυμίαμα ιστορίας
Ποτάμι
πάνω από στάχτες, απλώνεις κόχες
Απλώνεις
δίχτυα, βυζαίνεις δάχτυλα δράκου
Ποτάμι
της σιωπής, μίλα με τα τραγούδια σου
Ποτάμι μου λαχανιάζεις, στάσου για λίγο να κυνηγάς
Ποτάμι
βουβό άσε να σε κοιτάξω, άσε με λίγο μήπως προφτάσω
Kostis nil – Ποτάμι – Χειμώνας 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου