Η νυχτερινή μουσική της πηγής

Ονειρεύτηκα μια πηγή κάτω απ’ ένα πλατάνι

Έχει δροσερό νερό και στις φυλλωσιές ένα τραγούδι

Από κλαδάκια κατεβαίνουν οι νότες και στραγγίζουν

Άκρατου και φυσικού κάλλους η μικρή ορχήστρα

Συνοδεύεται με ζουζούνια και ήχοι μπλέκονται

Λάθρα φέρνουν μια γύρα στα γάργαρα νερού, τα φτερά

Κι η χούφτα των χεριών ανάσκελα γυρίζει

Κι ένας ουρανός πέφτει και την χαϊδεύει

Και είναι και το τραγούδι του νερού που συνοδεύει

Το λαρύγγι, σιγόντο, ποτέ να μην καίγεται

Κρατάει όλη μέρα και καθώς νυχτώνει

Όλη τη φαρμακερή νύχτα που πουλιά θα σταυρωθούν

Και ποιο τραγούδι σιωπηρό, θα πεις για το νερό

Και ποιο θα ξεχαστεί, του Λόρκα αιώνιο νερό

Και ποιο στη χάρη σου, μόνο κατηφορίζεις βαθιά στις ρίζες

Και ποιο αναρριχάται στους ιστούς των μίσχων

Και πράσινο, ολοπράσινο τοπίο και δεντρά π’ ανθίζουν

Και χείλη δροσερά ριγούν
Ρουφάνε και τα χείλη, τα χείλη που ξεραίνουν

Για χρόνια οι άνθρωποι απ’ το χωριό, έφερναν ζώα

Κι έπινε ο σκύλος μας, ο Εσπέχης, πάντα σκασμένος

Φέρναμε πρόβατα κι αίγες και ξεχειλίζαμε τα παγούρια

Πέρασαν κι οι Στρατιώτες την οριογραμμή

Κι οι Γερμανοί το 40, όσοι θυμούνται

Ήπιαν πρώτα απ’ τη πηγή, μετά την βρόμισαν

Πέρασε η πηγή τα τόσα

Όπως τα ’χω σημειώσει, αριθμός ανθρώπων που πέρασε

Αριθμός ζώων και πτηνών

Αριθμός εκείνων των κλεφτών που ξεδιψάσανε

Κι ακόμα περνάνε, μυριάδες ζουζούνια

Κι οι κατακτητές που μόνο ενθυμούμαι την ιστορία τους
και την ιστορία

Το βλοσυρό αίμα των παππούδων πάνω απ’ το βουνό να σημαδεύουν

Απ' αυτή την πηγή πέρασε κι ένας άγιος άνθρωπος

Το όραμά του ένα βράδυ ξεθηκάρωσε

Ακούγοντας την νυχτερινή μουσική της πηγής να τον νταντεύει

Ονειρεύομαι πάντα την μουσική της πηγής που ταξιδεύει

Ονειρεύομαι τον υπόλοιπο δρόμο  

Kostis nil – Η νυχτερινή μουσική της πηγής – Οκτώβριος 2019