Δύο λόγια, μετέφεραν τα πουλιά
δύο κουαρτέτα που διαπλέουν
μικρά ξύλινα φτερά, έπεσαν στο νερό
μικρά κομμάτια ήχου
ανήσυχα πέταλα από ξερά τριαντάφυλλα
σκεπάζουν
κι ένας τόνος, ένα φιλί, τα χείλη σφράγισαν
λούζονται, σαν φίλησαν, πρωί, πρωί
ήπιαν και συνέφαγαν
συνέφαγαν και τραγούδησαν
μια ένδειξη που διαψεύδει, μια εκφορά
ο νεαρός ξυλοκόπος ξυπνά με ήχους
άφησε κι άλλα πουλιά να πετάξουν
χιλιάδες ιδεογράμματα καμάρωσε
πυκνώνουν το σώμα, ταξιδεύουν με συνοδεία
πυκνώνουν το σώμα, ταξιδεύουν με συνοδεία
το παιγνίδι, υπό κάποια ορισμένη περιγραφή
αντιστρόφως φως και νερό
νερό και χρόνος
εναγωνίως ο ξυλοκόπος, με κομμένα
κομμένο χέρι, τελευταίο δεντρί
όλα τα ξύλα, ξύλινα σπαθιά
κι όλη η φαντασία στους ήχους,
κρωξίματα, νεκρά κρωξίματα, έκλειψη
κρωξίματα, νεκρά κρωξίματα, έκλειψη
Kostis
nil – Έκλειψη – Δεκέμβριος 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου