Ασημένια βροχή

Ιδού το θρόισμα, μιας νύχτας

ψυχρά το κρύσταλλο της κόβει

μια άχρονη χιονοστιβάδα, στεγνά ματώνει

τα παιδικά τα όνειρα

σεμνά σιωπούν τ’ αστέρια

όλα συντρίβονται στους καταρράκτες

εικασίες που η ασημένια βροχή,

στιγμές σαν συλλογιέμαι

με μόνο κόπο, ψυχής, άφωνες λέξεις

λέξεις άφωνες ενός έρωτα

των ματιών ο λόγος αναπαράσταση

ο μύθος του κορμιού, το απόμακρο πλάνο

πνίγονται κατά μεσοί θαλάσσια πουλιά

κι επουράνια, περίφημη μεταμφίεση

κυριαρχεί το πλουμιστό, το φόρεμα

τα χείλη χροιά, τ' αθώο γέλιο

στάζουν, σπαράζουν, χαρίζοντάς μου

χαρίζοντας, έσχατο στίχο

μια αρμονία, σύνθεση, τυραννίδα

γιορτινά, όμοια, πύρινη καταιγίδα

αγάπης καιρός που μελωδοί

πιθανός ο κόσμος κρέμεται από φώτα

στροβιλίζουν, πούλια, αυγερινός

μια απαγωγή, η νύχτα προς το ξημέρωμα

η πούλια με τόσα δα μάτια, καρδιοχτυπά

δυσεύρετος μύθος, στολισμένος

τ’ όνομα σου, χαίρει

η ακριβή, ροδαλή, επιθυμία

καταμεσής, κάτω απ' την ασημένια βροχή

μιας αγάπης φιλί φλέγεται, λες από όνειρο.

Kostis nil – Ασημένια βροχή – Δεκέμβριος 2019