Διάλογοι μελωδικοί

 *στον Ηρακλή

Διάλογοι μελωδικοί εισρέουν στο σύμπαν
Στην αίθουσα του θρόνου με την μουσική,
Θύμηση ονείρου ε-δονείτο,
Οπτασία μιας άριας, με το φωτεινό της δίχτυ
έτη φωτός, σκορπούν αμυδρόβλητες ακτίνες.
 
Βουίζουν εντός, θραυσμάτων κομμάτια,
Των άπειρων αστεροειδών στίχοι,
Δέσμιο κενό, με τους χτύπους της καρδιάς
εγκαρδιωμένο,
Μακριά απ' τη σάρκα την λησμονημένη.
 
Παρ' όλο, στόμια, πύλες του διαστήματος,
Ψηφίδες ενός κειμένου που η ψυχή προσδοκούσε,
Λίμνη καθρεπτίζουσα, αποτελούσα όνειρο!
Δαχτυλίδια λιχνίζονται στον απέραντο βυθό της,
 
Ατέλειες μορφικής τάξεως, διάφανο μαντίλι
μακρινής ανάμνησης,                           
Σαν φούσκωσαν τα χείλη με αντίλογο,
Μοναξιάς των ματιών πνέει, ιλαρόν φως
Διάλογοι μελωδικοί του φετινού Μαρτίου.
 
Μιας, κρεμάστηκαν όλα, πλέον τσαμπιά
τσαμπιά των σταφυλιών!
Εντός του σταφυλιού ονόματι, νέκταρ ρέει
Πουλιά πλησίασαν να δοκιμάσουν την τύχη τους,
Τραγούδησαν τρώγοντας τα σταφύλια μου.
 
Στην μακρινότερη ανάμνηση, μύστης ήλιος,
Αγέννητων λέξεων που προμηθεύουν την πυρά.
Με βλέμμα ατενές!
Ο εκλεκτός θα εκτελέσει μ' άναμμα της πυράς, τη θυσία,
Σε ξένη γλώσσα, με ξένα φτερά, με διαλόγους μελωδικούς.
 
Kostis nil - Διάλογοι μελωδικοί - Μάρτιος 2021