Παλιό ρομάντζο

  

Παλιό ρομάντζο του απογεύματος, ξεβαμμένο
Σ’ ένα τραπέζι, πίσω, ενός σουβλατζίδικου,
Κάποια γυναίκα - το στόμα της ανοίγει
Το όνειρο αναποδογυρίζει, καρέκλες και ουρανό.
 
Γυαλισμένες απ’ την ντροπή, οι μαύρες μπότες
Το μενού της ημέρας στη ζυγαριά.
Σούπα από κρεμμύδια, άδειο απ’ κολοκύθια
αλλοτινά γεύματα τ’ αγγέλου, αισίως μονομαχούν.
 
Εκτός από μπότες, ντυμένος ο τύπος στα μαύρα
Μαύρο πουκάμισο, της νυχτερίδας δέρμα!
Το δέρμα βάφτηκε πετώντας κάτω απ’ βροχή
Μαύρη βροχή της νύχτας, στα νύχια της νυχτερίδας.
 
Το πάρκο σε φωτογραφία, έρημο - έρημο πάρκο,
Κάδρο με γάτες, που κοιτάζουν αδιάκοπα
Σκύλοι ξεγλωσσισμένοι κυνηγάνε τον έρωτά τους,
Σαν ένα κομμάτι μπέικον που έπεσε σε λακκούβα!
 
Πάνω στο λευκό πέρασμα, η κρίση των δέντρων
Ισόπεδη επιφάνεια, του λευκού φεγγαριού.
Φαγωμένοι σοβάδες, παλιές μπογιές
Απαράλαχτα σπιτάκια γκρεμίζονται μέσα μου!
 
Kostis nil – Παλιό ρομάντζο – Δεκέμβριος 2020
 
 
.