Το μέγα παζάρι

Αυτή η λαϊκή, με βρακιά κρεμασμένα ως τρόπαια

Όσο και να μη θες, τίποτα δε φεύγει απ’ το μυαλό σου

Αυτό το ύφασμα απ’ κινέζου το σκουφί, μεταξοσκώληκας  

Φιγούρες περιτριγυρίζουν το σανίδι του πάγκου

Γύρω,,, πορτακάλια μήλα, ψάρια ολόφρεσκα, κρομμύδια

Βότανα και λαχανικά, 
ντομάτες σκοτωμένες με φυτοφάρμακα, στο σωρό

Στους καρπούς καθρεπτίζονται οι εργάτες της γης

Στους καρπούς και τις ρίζες, στις απαρχές εκείνη η γραφή

Λωτοφάγοι κυριαρχούν, φωνές, γελωτοποιοί με σκίτσα αθάνατα

Θέατρο η βουή, πάγκοι και τέντες, ζυγαριές ακριβείας κλείνουν το μάτι

Γριές και γέροι σέρνοντας τσέρουκλα, περιδιαβαίνουν της μαρτυρίας

μ' αβρότητα φορτώνουν, μετρούν τα ψιλά

Κι έπειτα σεμνά αποχωρούν απ’ το μέγα παζάρι, της λαϊκής αλεπούς

Kostis nil – Το μέγα παζάρι  – Μάρτιος 2019