η άνοιξης, των πλουσίων ανθέων

η άνοιξη, όφειλε να τιμηθεί από έρωτα

ως άνθος, από κάμπο εις κάμπο, τυλιγμένη σε αιμάτινο λόγο

αλλά η ψυχή, η μάνα κι ο πατέρας, του, θα είναι πάντα εκεί

ως έρωτας του κάμπου, των πλουσίων ανθέων

με τις ευωδιές, που όλες οι άνοιξες ευωδίασαν

την ημέρα εκείνη της γέννας, πάντα παρούσες

ανασκουμπωμένα, μες το αίμα τα χέρια της μαμής

κρυούτσικα χεράκια έτρεμαν, τα χείλη έφεραν αέρινο αναφιλητό

η μάνα αγκάλιασε το μωρό, έκλαψε

Εκείνος που αγάπησε από έρωτα, δε γνώριζε τι λογής

καμία εγκυκλοπαίδεια δεν εισήγαγε

όστις η φύσης του θαύματος, άνθος, μήτρα, αίμα και φως

μάρτυρας μου η άνοιξη, το αίμα, τα χέρια, το φως

εσαεί οδηγός των θαυμάτων, των πλουσίων ανθέων, η άνοιξης

Kostis nil - η άνοιξης, των πλουσίων ανθέων - Απρίλιος 2005