Το κορίτσι, το λένε Άννα

*στην δικιά μας, Άννα!

Πολλές φορές σε κοίταξα, πρόσωπό μου

Άννα σε λένε, κοιτάζεις έξω απ’ το παραθύρι

Λάμπεις σαν λάμπει ο ήλιος, μια ηλιαχτίδα

Με βλέμμα που, σαν αναδεύεις θάλασσα

Βαθιά η φωνή, βαθιά η ψυχή, κρατήσου Άννα

Μια μέρα που, άδικα αντώνυμα σε περιπλάνηση

Το σώμα δοκίμασε ένα λουλούδι

Στα πέταλα μια μαργαρίτας, χορεύεις άνοιξη

Χορεύει τ’ αγέρι, χορεύουν κλώνοι, τ’ όνομά σου

Άννα με λένε, Άννα σε λένε, πολύ σ’ αγαπάμε

Kostis nil - το κορίτσι, το λένε Άννα - Άνοιξη 2019