Μαρία Τριανταφυλλιά με το ψευδώνυμο

Πίνω εκείνο το κρασί, απ’ μέσα-

απόκρυφο μιας μελωδίας, εσώτερης.

Πέρασε στην ζωή μου, κι έβαψε

παρέα τραγουδώντας,- τον εαυτό του.

Άντρας αδιόρατος πλανήθηκε!

τα δάχτυλα αχνοφέγγουν κοιτώντας τον καθρέπτη,

ψιθύρισαν!

σαν εκείνο το νερό που απαλά μαρμαίρει

Ώσπου απεριόριστα χάνεται στον ύπνο.

Κάπως έτσι μαζεύτηκαν: απόξερα, τριαντάφυλλα

που τώρα πολύχρωμα μέσα στο γυάλινο βάζο,

και το φως μια γύρα μέχρι,- κουνάμενο τ’ απόγεμα

Στο απόγειο του, απόγειο της αγάπης φωτίζει.

Σε ’κείνο το υγρό παραμύθι: ποθούσε μια ψυχή

ποτάμι έσμιξαν λέξεις.

Οι λέξεις έσμιξαν, λέξεις από βελούδο.

Η μελωδία του κορμιού, διάβαζε,- θλιμμένα τα μάτια!

Μαρία Τριανταφυλλιά με το ψευδώνυμο.

Kostis nil – Μαρία Τριανταφυλλιά με το ψευδώνυμο – Μάρτιος 2020