*όπου γης Προσφυγόπουλα!
Σε
κάθε συλλαβή, σύριγμα: μόνο η θύμηση,
η "ειδησεογραφική παρωδία!"
Αδιάκοπη
επιτήρηση καταμετρά χαρτονομίσματα
Ο
κύβος ερρίφθη-
Ποτάμι
αναδεύεις τον κατάλογο της δυστυχίας.
Απ’
όσο ξέρω τα δρομολόγια: όσων επικαλούμαι,
ο
σταθμός του απρόσμενου επισκέπτη.
Των
τελευταίων άστρων, που με ταχύτητες εξομολογούνται
Χύνουν
το φως τους θεαματικά.
Σε
επανάληψη,- κομμάτι η θεωρία
πως, μόνο ένα πουλί, μαγεύει σαν το αηδόνι
της
νύχτας κάθε λεπτό κελάρυσμα-
της
μέρας φορές, ας ξυπνάει αξημέρωτα ο τρόμος.
Ας
τρέχει με το φοβερό δόρυ του,
με
τον πρόλογο μιας βιογραφίας τ’ ασήμαντου!
Τα
μάτια σκίζουν θλιβερά το δρόμο,
Θραύσματα
ανείπωτα ενός άγραφου τύμβου.
Προτάσσω
τους νυν, αρκούντως θνησιγενείς:
γραφή
και πυξίδα.
Όσους
ανασχημάτισαν τους απαίσιους άτλαντες,
Υποκείμενα,
αντικείμενα, μιας δισήμαντης φρίκης.
Εκ
πρώτης όψεως, κουπιά σπάζουν
Σάμπως
το ποίημα στολίζει με κρίνα,- θαλάσσιο φέρετρο
Σάμπως
το βαπόρι της γραμμής καθυστερεί τη διάσωση
Μικρά παιδιά στη προβλήτα,- δισάκι σαβανωμένο:
Έχουν
θαρρείς τους επιστήθιους φίλους τους, στις Παραδουνάβιες ακτές.
Kostis nil – Βιογραφία του Ασήμαντου – Μάρτιος 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου