ΓΛΥΠΤΟ

 

Κάθε πουλί, κάθε κλαδί η πέτρα

Γυμνό γλυπτό

              Στη μακρινή πλαγιά!

Ακούω δέντρων κλαδιά με τις παλάμες τους.

Κάθε ζωή, κάθε έρωτας η αγάπη

Το βλέμμα βυζαίνει

                        Η σάρκα!

Το χρυσαφένιο σώμα μια αστραπή διαχέει.

γλυπτό, kostis nil - Δεκέμβριος 2022

ΠΗΓΗ

 

Άγγιξέ με νοτισμένη πηγή με το άσμα σου

Ω μια μόνο πνοή

                      Το πρωινό!

Ντύσε με φορές με τ’ αστείρευτο τραγούδι σου.

 

 

Ω λαλιές των πουλιών με τις χρυσές ραμφοθήκες

Με τι πλοκή

                Ανάλαφρο κυλάει αγέρι!

Το κάθε τι από μέσα σου πεντακάθαρα θροΐζει.

Πηγή, kostis nil – Δεκέμβριος 2022

 

Βατόμουρο

 Βατόμουρο

Μισόκλειστα μάτια, αόρατη περπατησιά νόμισμα

Όπου κυνηγιέται η καρδιά μου

Γύρισα παντού!

Όμοια τόσες νύχτες πριν το νέο χρώμα του νερού.

Ίδια φοβισμένη σάρκα, ίδιος ουρανός, η σφύρα

Με την απειλή των πάγων

Πιο σκέρτσο!

Σ’ ένα θαυμαστό - άδεια ματόκλαδα - νου να συλλαβίζει.

βατόμουρο, kostis nil – Δεκέμβριος 2022

Πειρατής

 

Το σπαθί μου είναι αλαβάστρινο - πειρατή

Το στήθος τριχωτό, κοκκινογένη

Και τόσα χαιμαλιά, αδιάκριτα δαχτυλίδια

Ω μαγικά κάτοπτρα εισβάλουν

Ολοπράσινο φεγγάρι της νύχτας πυρπολείται.

 

Ω αθάνατη στιγμή απο μαχαίρι στη καρδιά

Ω χρυσάφι στ’ αμπάρια πεσύχαρης θάλασσας

Ω θαλάσσια πληγή, πληγή αγριολούλοδου

Το δίχως τράφικε· μεταμόρφωσε τον πειρατή.

 

 

πειρατής, Kostis nil – Σεπτέμβιος 2022

ΓΛΑΡΟΙ

 

Ω εκείνο το κατάστρωμα, μόνο τα χείλη μου

Ω φιλιέται θάλασσα

                                Ουρανός!

Ω ήρθε ξημέρωμα στράγγισε τα χρυσά του.

Εγκυμονούσα του τρίτου παράλληλου γλάροι

Κρώζουν

                Κραυγάζουν!

Ω μ' εκείνα λευκά κρίνα να καρφώνουν θάλασσα.

γλάροι, kostis nil - Ιούλιος 2022

ΦΩΛΙΑ

Κάθε γλύφει γύρω τις γωνίες των σπιτιών ήλιος

Λαμπερός καθρέπτης

                               Απ’ ανατολικά!

Μπρούντζος να λάμπει· πρόσωπο και φωτιά μου.

Καλημέρα είπε και μ’ έφερε στου έρωτα ποδιά

Διαυγής θεατής

                          Ανεξάντλητος!

Με φωλιές πουλιών να ταξιδεύουν τ' αφρισμένο κύμα.

φωλιά, Kostis nil - Ιούλιος 2022

ΣΤΑΓΟΝΕΣ

 

Τα σύννεφα πλησίασαν απειλητικά πάνω μου

Μηδέ ερωτεύσιμα

                        Γκρίζες βλεφαρίδες!

Άηχα κρουστά έβαλαν μπρος ετούτη τη γιορτή.

Μακρινέ ουρανέ κάθε πού σταγόνα· η γη τραγουδεί

Βραχιόλια ηχούν

                          Στάζουν σκουλαρίκια! 

Απ’ καθρέπτες ένοχες σταγόνες σβήνουν φωτιές.

σταγόνες, kostis nil – Ιούλιος 2022

ΕΝΑΣΤΡΟΝ

 

Οι νύχτες του Ιούλη κρύβουν μυστικά, τόσα 

Πες ένα μαρτυριάρη

                                Όχι δα!

Χύνεται έν' αστέρι, άλλο έν' αστέρι απο δω.

Οι νύχτες του Ιούλη σβήνουν ένα-ένα τ' αστέρια μου

Μαρτυριάρη ουρανέ

                               Πεφταστέρια!

Με το δικό μου στίχο, το δικό μου ουρανό.

έναστρον, kostis nil - Ιούλιος 2022

ΣΤΙΧΟΣ

Ένας στίχος δεν είναι δα και θαύμα

Αμάν χ@στ@κα

                       Ω ποιητάρα!

Δεν είναι δα ούτε μισή μερίδα μπάμιες.

Ένας στίχος δικός μου καν στιφάδο κρεμμύδια

Πού λαγός

                       Ούτε ατμός!

Εξάλλου πού λιγνίτης για κβαντομηχανές.

στίχος, kostis nil - Ιούλιος 2022

ΦΟΥΡΟ

Θα μπορούσε η θάλασσα να περνάει απ' εδώ

Φουρό του κύματος

                        Μάτια αγριεμένα!

Αυτά τα μάτια απλώνουν νερά χτυπούν το Πάναρμος

Άκουσε η θάλασσα κι άλλα τέτοια παραμύθια

Ω πόσα βάσανα

                           Ψέματα!

Ω εκεί έξω δίχως φουρο, γυμνή' όλα για Σένα.

Φουρό, kostis nil - Ιούλιος 2022

ΚΡΑΚ

Ένα κλαράκι κρατάει γέρνει στη θάλασσα

Θροΐζεις κύμα

                    Μουρμουράει!

Άραγε ψιθυριστά· άραγε μέρες παραπονιέται. 

Λέει-λέει την ιστορία της γης, των αμπελιών κλπ.

Λέει-λέει ασταμάτητα

                         Ώσπου ένα κρακ!

Τσακίζεται η καρδούλα του· πέφτει στη θάλασσα.

κρακ, kostis nil - Ιούνιος 2022

ΑΗΔΟΝΙ

Γείρε εδώ αθέατο αηδόνι στην αγκαλιά μου 

Κελάηδησέ μου

                          Μια συμφωνία!

Δώσε τρυφερά γυρίσματα απ’ έρωτα και βροχή.

Κίτρινο δώσε χρυσάφι· ύψωσε με γλυκά στ’ αστέρια 

Σκόρπισε της νύχτας

                                  Φτέρη!

Για λίγο·  απόκοψε την άχρονη φωνή των γρύλων.

αηδόνι, kostis nil – Ιούλιος 2022

ΤΙΓΡΗΣ - ΠΑΝΘΗΡΑΣ

 

Πέρα μακριά στο βάθος αφρισμένη θάλασσά μου

Ορίζοντες πνιγμένοι

                            Σκέπη του ουρανού!

Κι ένα καράβι σβήνει χάνεται στο χάλκινο περίβολο.

Γαλήνιοι κήποι, δώματα σπιτιών κι αυλές απορούν

Σπείρες διάφανες 

                              Σκοτεινές οροσειρές!

Η τίγρης παλεύει με τον πάνθηρα· φλογίζουν τα μάτια τους.

Τίγρης – Πάνθηρας, Kostis nil – Iούλιος 2022

ΦΩΤΙΑ

Ένα παραθύρι ζυγώνει καίει στην αυλή μου

Ανοιχτό παραθύρι

                              Φωτιά!

Είναι του Ιούλη κίτρινο χέρι· καίει χρυσάφι του.

Τα δάχτυλα τα κορμιά, σώματα ανθηρά καίει

Το σώμα μου καίει

                         Καταφρονεμένο!

Μέσα απ’ ονείρου έρωτα φωτιά· πυρπολημένο.

Φωτιά, kostis nil – Ιούλιος 2022

ΧΡοΝΟΣ

Οι αμοιβαίες σχέσεις στο μάρμαρο και στο χαλκό

Μνημειώνονται

                            Κάθε τι, Ιούνης!

Ο κάθε Ιούνης προσπερνάει μέρες του λιγοστεύουν.

Ο χρόνος στον ίδιο ιδιάζοντα ρόλο αποτεφρώνει

Σπλάχνα αδιαλείπτως 

                                 Επικαιρότητες!

Ανολοκλήρωτο παρόν, γεγονότα ήρωες ηττημένοι.

xρόνος, Kostis nil - Ιούνιος 2022

ΑΜΜΟΣ

 

Κι απ’ θάλασσες που καίνε μόνο λέξεις. Άμμος

Πλούσιες-πλούσιες

                            Κατηφορίζουν!

Καίει ο ήλιος κι αποξεραίνει τα φλάμπουρά του.

Ανάποδα στις αμμουδιές, ανάποδα κοχύλια αστερίες

Κλωστή κίτρινη δένει

                             Κίτρινη άμμος!

Του λόγου ο έρωτας κυλιέται· χρυσός παραμιλάει.

άμμος, kostis nil - Ιούνιος 2022

ΣΠΕΙΡΕΣ

 

Κάθε πού: αυτός ο Ιούνης ανύφαντη άμμο σκορπάει

Περνάει στα μαλλιά μου

                                   Λες· ήλιος!

Είπαν: ερωδιοί σηκώνουν ψηλά τα χάμουρά του.

Έφυγαν φίλες ή με τα μαγιό στα αργυρά τους χέρια

Κελαηδώντας επέστρεφαν

                               Κολυμπούσαν!

Σπείρες χρυσάφι: αστραψιές - σαϊτιές πάνω στο κύμα.

σπείρες, kostis nil - Ιούνιος 2022

dΙΣΚΟΙ

 

Κάπου απ’ ξεψάρισμα όλα τα παράξενα

Μέταλλα απ’ πρόσωπα

                             Χαρακτήρες!

Το μονοπάτι του βασιλείου ριγεί καθώς ψοφάνε.

Ευωδιάζουν τάχατις καρποφόρα φορέματα

Τα συνοδεύει μια βροχή

                                  Σπαράσουν!

Ολόγυμνα φτερά, πουλιά, δέντρα, dίσκοι φτερωτοί.

dίσκοι, Kostis nil - Ιούνιος 2022

ΚΗΠΟΣ

 

Άρχισα με το σούρουπο να ψιθυρίζω απ' μέσα

Ω του κήπου μου

                          Πσσσσσσσς!

Στήθη λευκά με τα άνθη νύχτωναν κάτω απ’ φεγγάρι.

Του κήπου η γωνιά είναι αυτή του φεγγαριού μου

Σας γέρνει, όλο γέρνει

                                  Σφίγγοντας!                                

Γλυκών με ήχους π' ανασαίνουν· περιδινώντας τη μεσ’ ακτή.

κήπος, kostis nil - Ιούνιος 2022

ΘΡΑΥΣΜΑ

Των ματιών σταγόνες αδειάζουν το βλέμμα σου

Χρυσαφένια λούζουν

                               Μάγουλό σου!

Αυτή η θάλασσα αυτή η καρδιά έως πέρα - ωκεανός.

Με χάρη θα διαλυθώ κοιτώντας τον μέσα άνεμό μου 

Λεπτεπίλεπτα φτερά

                                 Πελαζγώνουν! 

Θραύσμα κι απόψε η σελήνη· διασχίζεις μακρύ ουρανό.

θραύσμα, kostis nil - Ιούνιο 2022

ΡΟΔΙ

 

Σε έχουνε πλάσει μια τα πουλιά, μια τα ρόδια

Έστεργαν χείλη

                            Νύχτες Ιούνη!

Μέσα απ’ σπάρτα ξεχύθηκε χρυσοφόρο ακρογιάλι.

Και χείλη πίνουν απ’ σιωπή σαν σκάει ροδιού κύμα 

Μακρινή μου κιθάρα

                         Φωτεινό της ρούχο!

Στ’ άκουσμα έναστρη νύχτα αλαφριά φιλά θροΐζει.

ρόδι, kostis nil - Ιούνιος 2022

ΣΤΙΧΟΙ

Ξέρω πως κάποτε η μουσική μου καρδιά

Τόμος Α΄ του σώματος

                           Ευάρεστο σώμα!

Σώμα μου αφήνομαι σβήνοντας και γράφοντας.

Και φωτεινό και σκοτεινό με τη σελήνη του

Μαρμαρυγή συνειρμών                     

                             Τόμοι στίχων!

Ξεφυλλίζουν χείλη γλυκόπικρα, την γοητεία τους.

στίχοι, Kostis nil - Ιούνιος 2022

Σάικα

Άκουσα μια φωνή μες στη νύχτα να με καλεί

Δεν ξέρω όταν πέφτει η νύχτα

                                      Αφαιρέσεις!

Αόρατη η φωνή κι από μέσα τα σπάργανά της.

Είπε πως είναι η αγαπημένη μου δόντια καταπίνει

Στην περιττή τέλεια αναρχία

                              Μ’ αποζητάει!

Αφηγείται περιπέτειες “σάικα” και ούτε καθ’ εξής.

σάικα, kostis nil – Ιούνιος 2022

ΛΥΓΜΟΣ

Είδωλα από καθρέπτες κάτω στην άσφαλτο

Αγκάλιασε τ’ αγόρι

                            Άναψε τσιγάρο!

Με μαλλιά χυμένα στην πλάτη χάδι, λυγμός.

Μια φωνή πλημμύρισε ματόκλαδα σφράγισαν

Κύκλος με τα πουλιά

                              Μαύρα γυαλιά!

Εσύ μην κρυώσεις μην τρέμεις, ποτέ να μην πονάς.

λυγμός, Kostis nil – Ιούνιος 2022

ΕΙΔΗΣΗ

 

Διάβασα όλα τα γεγονότα της εβδομάδας 

Κάθε τυχαία είδηση

                         Σκάνε βλήματα!

Ανάμεσα στη νύχτα στους φόβους, στο σώμα μου.

Μια τσίκνα και μια μουσική μουντάδα απλώνει

Πλαστελίνες πτωμάτων

                                  Ξέσκεπος!

Τραχύ πρόσωπο ακούσιο στην βυθισμένη συννεφιά.

είδηση, Kostis nil - Ιούνιος 2022

ΦΥΛΛΑ

 

Κανένα διάστημα, καμία διαφωνία για σήμερα

Κάθε ήχος γέρνει του δέντρου 

                                     Φύλλα!

Στο άκυρο σαν ματόκλαδα πέφτουν απ’ αγκάλη.

Μοιάζουν με στόματα αγαλμάτων σπασμένα

Στιλπνά απ’ στερήσεις

                                    Ενώπιον!

Αθώα με την καρδιά τους, με πλάτη το χώμα.

                         

φύλλα, kostis nil – Ιούνιος 2022

ΔΙΧΤΥ

 

Αστραπή και φεγγάρι τρέχουν πίσω απ’ σύννεφα

Φωτιστικά εφέ φτιασίδια 

                     Απόγνωση όταν σ’ ακολουθώ!

Η εκπληκτική ανάγκη μουσικής μέσα μου ανασκιρτά.

Ως ακροατής συχνά με τα βασανισμένα πάθη μου

Αιφνιδιαστικά σκηνοθέτης

                               Μπάλα ψηλά, χαμηλά!

Εκσφενδονίζεται στο δίχτυ της ασύλληπτης ωραιότητας.

δίχτυ, Kostis nil - Ιούνιος 2022

ΑΦΑΙΡΕΣΗ

 

Μια ορισμένη πτυχή της πραγματικότητας

Αρμονική σύνθεση

                            Το " αντικείμενο" χάνεται!

Μια εκπληκτική ομορφιά λάμπει εξ ολοκλήρου.

Ο πίνακας ούτε ψηλά στα ουράνια ούτε πουθενά

Ο ρόλος της γραμμής του σημείου

                                     Βυθίζει η θάλασσα!

Εκφραστικές συμβολικές ενώσεις των ήχων πλήττουν.

αφαίρεση, kostis nil - Ιούνιος 2022

ΘΕΡΙΣΜΟΣ

Γοητευτικό ατσάλινο δρεπάνι του Ιούνη

Σπαρτά στο κάμπο

                                  Ολοκίτρινα στάχυα!

Μαχαίρι ο ήλιος στο δειλινό του.

Τα χέρια γη και θρέψη, πεζουλοχώραφα

Γυναίκες μαντηλοφόρες

                                             Αντίστιξη!

Ματια-δρεπάνια έδραξαν ολόχρυσους καρπούς.

θερισμός, kostis nil - Ιούνιος 2022

ΚΡΟΤΟΥ ΛΑΜΨΗ

Νεαρέ θα σου γ@μ@σω τη μάνα, το κεφάλι

Φούσκωσε ως ένα καρπούζι

                              Ένοχη γλώσσα!

Βασικός στόχος ευθεία βολή, κρότος λάμψη.

Πολυπλοκότητες περιττές πρόσωπο, κεφάλι

Ένεση στη γλώσσα

                                  Φωνάζω!                   

Η διαρκή απουσία κίνησης-φωνής είναι μια ιδιότητα.

Κρότου λάμψη, kostis nil - Ιούνιος 2022

ΜΗΛΟ

 

Γεύομαι μια ορισμένη σάλτσα πάντοτε

Ούτε ένας άνθρωπος                         

                  Παραμελημένο σώμα!

Ποικιλίες μήλων σάπισαν κάτω απ’ μηλιά.

Μια επενέργεια μέσω άγριας δαγκωματιάς

Νεκρή φύση, καφάσια

                               Μαύρος Ιούνης!

Συνήχηση με σάπια επι γης, σ’ ολόκληρο σώμα.

μήλο, Kostis nil - Ιούνιος 2022

ΠΕΤΑΛΟΥΣΑ

 

Όλα εκείνα, πέρα δώθε στους ανθώνες 

Μια πεταλούδα,

                   Τα πασουμάκια της!               

Ντυμένη με πιο, φόρεμα, θάμπωνε τον κήπο.

Σχήματα φτερά απ’ τσιρίδες ενός ύμνου

Αεικίνητη, λιγομίλητη,

                             Με το ρολόι της!

Άφοβα, πάνω στο νυχτολούλουδο αποκοιμήθηκε.

πεταλούδα, Kostis nil – Μάιος 2022

ΚΟΚΚΟΙ

Τούτα τα χέρια και σώμα

Κόκκοι αδέξιοι,

              Συστρέφοντας εξάμετρα!

Φυσάνε απ' μέσα της φωτιάς γυαλί.

Απ' μέσα του ροδιού αναπηδάει

Απ' μέσα αίμα ρέει,

             Ξίφος ασημοκαρφωμένο!

Μ' αφύλαχτη, την ονειροπόλα αγκαλιά μου.

κόκκοι, Kostis nil - Μάιος 2022

ΝΑΝΙ

Τις επόμενες μέρες, μόνη, ολομόναχη

Τοπίο με λευκή ομίχλη,

                   Ολοστρόγγυλη κοιλιά!

Το υπέροχο φεγγάρι φώτιζε τον κήπο.

Περπατούσε σαν μέσα σε κοιλάδα

Κολυμπούσε δίχως φτερά,

                           Φλόγισαν τα μάτια!

Νάνι νάνι το μωρό μου, νάνι το χρυσό μου.

νάνι, Kostis nil - Μάιος 2022

ΘΛΙΨΗ

Μια δυο καταιγίδες κένταγε η φωνή 

Έτρεχαν απ' μέσα,

                          Γιατί καρδιά μου!

Το τραγούδι σου να είναι πάντα μελαγχολικό.

Είμαι κάπου μακριά αποκρίθηκε η φωνή

Τα χέρια μου μικρά,

                  Χάνονται στη νύχτα!

Κυνηγιέμαι ως πέρα, στην ώρα μου λιγοστεύω.

θλίψη, kostis nil - Μάιος 2022

ΙΚΑΡΟΣ

Στο φτερό φύτρωσαν δυο μάτια

Δυο χέρια, δυο πόδια,

                          Κι ένα στόμα!

Τα δυο χείλη γαλάζια, απεριόριστα φιλιά.

Τα φτερά κάποια μέρα σήκωσαν το σώμα

ψηλά και λαμπερά,

                         Ίκαρος!

Μες τα εξάμετρα, δέος, τα φονικά φιλιά..

Ίκαρος, Kostis nil - Μάιος 2022

ΡΕΣΤΑ

 

Σε ένα κλαδί η μελωδική ωραιότητα

Ώσπου ένα χάσμα, 

                        Ρέστα!

Ομοιάζει με κορμί που θροΐζει, όμοια η ψυχή.

Αφηρημένοι τύποι με ψηφία ορατά

Συχνά θυελλώδεις άνεμοι,

                                     Ρέστα!                                 

Το σώμα σαν ένα νεκρό ρόδο ανυπέρβλητο.

ρέστα, Kostis nil - Μάιος 2022

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

 

Μια αντήχηση από πλάνη, μια διαμάχη

Ανυπόφορη στριγκλιά,

                   Μια πεταλούδα!            

Αυτόδηλα κρεμάστηκε το πέταγμά της.

Ήχος τρομπόνι συνόδευε τα χρώματα

Μετέωροι τεχνίτες γύρω,

                    Έκλαυσε έως αργά! 

Στο φέγγος αναποδογύρισαν τα φτερά της.

πεταλούδα, Kostis nil - Μάιος 2022

ΣΟΧΟ

 

Τα φώτα απείχαν, ισχνοί πίδακες

Άμετρο ψυχρό αεράκι

                        Μη δεν σ' είδα!

Τυλιγμένος με μελάνια, σύνθεση καπνού.

Μη δεν πήγα σ' άλλη πόλη, δεν γύρισα

Χαρτόκουτες κυοφορούν,

                          Άθλιο φεγγάρι!

Μεταβάλει τα σπέρματα της φόρμας, το Θείο.

σόχο, kostis nil - Mάιος 2022

ΓΛΥΠΤΟ

 

Εκείνο το άλλο φώτιζε επιπλέον

Το πιο ασήμαντο,

                      Μες στο ξημέρωμα!

Μια απίστευτη γοητεία επέμενε στο χρόνο.

Μαγευτικοί ελιγμοί απέφευγαν τις ρωγμές

Πρόσωπο λουλούδι ή όνειρο;                     

                            Γλυπτό!

Το φως επιπλέον της ατελείωτης ευδαιμονίας.

γλυπτό, Kostis nil - Μάιος 2022

ΚΑΒΟΣ

Κρύσταλλοι με τη μελωδική φωνή τους

Στο πέρασμα η τομή,

                     Χρυσοποίκιλτο χτένι!

Από εκεί η αόρατη κλωστή, ο ακροβάτης.  

Κυλάς μελωδία μες στο κλειστό κέλυφος

Με δισ κάβους,

                      Ενάντια στη μέρα!

Με το στοιχειό πιασμένο στο δίχτυ της φαντασίας.

κάβος, Kostis nil - Μάιος 2022

ΦΟΝΟΣ

Μουντό φως, κοντά, πάνω στο δρόμο

 Στο υγρό απ' λάμπες,

               Δόντια κροτάλιζαν! 

Χωρίς μια ζώσα φωνή να ρέει· κρότος. 

Ένα ορατό στρώμα σκόνης σε αχρηστία

Σταθερός βημάτων,

                   Σε κάθε περίσταση!

Η παλάμη ζωγράφιζε τη λάμψη του αίματος.

φόνος, kostis nil - Μάιος 2022

ΣΑΝΔΑΛΙ

 

Για μια στιγμή απ' μάτια φώταγε

Ευτύχησαν σαν τα κρουστά,

                        Ήχοι στο παραθύρι!

Μα πιο εσένα της Μυρτιάς σφράγισε το φιλί.

Απ' όσα χείλη ένοχα στην περιπλάνηση

Οι λέξεις απ' άκρη λείες,

                     Βότσαλα στ' ακρογιάλι!

Σεισμός σα ρόδιζε η ακτή, τίναζε το σανδάλι.

σανδάλι, kostis nil - Μάιος 2022

ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΕΠΙΣΗΜΑ

 

* στον ποιητή, Σπύρο Θεριανό!

Υπέθεσαν όλοι για το φίλο τους...

Δεν είχε ποτέ εμφανιστεί

                  Ντυμένος επίσημα!

Σ' ένα γάμο, σε μια βάπτιση, μια κηδεία.

Πέρασε τη νυχτερινή βάρδια

Βρωμερά μούσκλια έλουσαν το ταξί

              Αόρατη χωρίστρα!

Ντυμένος επίσημα, ντυμένος επίσημα.

ντυμένος επίσημα, kostis nil - Μάιος 2022

ΦΟΡΕΜΑ

 

Ο χρόνος κυλάει απ' το παρελθόν

Κανείς δεν είδε μιας αυγής,

                      Βυσσινί φόρεμα!

Το άνθος, όσο ψηλά στον πορτοκαλεώνα.

Άνθη από κάμπο να είναι θεές

                                Πολύ ύστερα,

Ότι υπονοεί η λέξη… Κόσμημα!

Το ποθητό, νερά κάτω απ' την κοιλάδα.

φόρεμα, kostis nil - Μάιος 2022

ΣΤΟΜΑ

Ο παγωμένος κόρφος - χαμόσπιτα

Το ποτάμι κάθε λεπτό χαϊδεύει

                                 Αδύναμη σάρκα!

Στην αντιλαλιά απλώνεται το ξημέρωμα.

Ούτε ένα δέντρο δεν ανοίγει το στόμα

Η γη φεύγει μακριά,

                                  Άφησε το πέπλο!

Αυτή την ώρα ολόφωτος τσίγκος, αγιόκλημα.

στόμα, kostis nil - Μάιος 2022

ΑΜΜΟΣ

Ως αμνιακή αθωότης

Τα σώματα εξυφαίναν πάνω στην άμμο

                 Ατελείωτη ευδαιμονία!

Μια σχέση αναπόφευκτη στον ίδιο διάλογο.

Ποτέ δεν ήταν άλλωστε ατημέλητα

Έμοιαζαν με επιγράμματα,

                   Κοίταζαν τον ήλιο!                   

Ο παραμικρός ψίθυρος πότιζε τα χαλίκια.

άμμος, kostis nil - Μάιος 2022

ΠΙΝΑΚΑΣ

 

Κι άρχισε να τρέχει, περιέργως πώς

Δεν υπήρχαν ούτε ένα ζευγάρι μάτια

                  Ήταν πια γαλήνη

Αδημονούσε σαν ένα μικρό παιδί.

 

Αλλά η στιγμή πλησίαζε απειλητικά

Σχεδόν κάτω απ' ουρανό,

                Από κάρβουνο ή μελάνη!

Μαύρη μελάνη και μια νεκρή πεταλούδα.

 

πίνακας, Kostis nil - Μάιος 2022

ΜΑΝΑ

Και η μάνα απ' δυο ρουμπίνια

Τα φανταχτερά της μάτια,

Πιο το ποτάμι 

         Σαν δυο φτερούγες αργά!

  Χλωμά από πάνω της.

Σχεδίες με ανεμόπτερα στο πέπλο

Πήρε το κύμα

Ανάστατα, σιμά, τραγουδούν

Αιθέρια, μου τη χιλιοχαιρετούν.

Μάνα, Kostis nil - Μάιος 2022

ΘΥΕΛΛΑ

 

Έμοιαζε με σάλπιγγα που ηχούσε

Σαν άλλος δρόμος,

               Κρύσταλλο θαμπό! 

Θύελλα γίνηκαν τα πληγωμένα χείλη.

Έσβηνε η νύχτα μέσα της, τις χάρες

Μες στην ανεμοζάλη,

                    Πλήγωνε αέρας!          

Σκόρπαγε... μάτσο, τα τριαντάφυλλα.

Θύελλα, Kostis nil - Μάιος 2022

ΟΝΕΙΡΟ

Ένα πέταγμα μια βουτιά με δέος

Εύμορφοι στεναγμοί, 

          Όνειρο της αφθονίας!

Μερόνυχτα απ’ παράφραση ενός φιλιού.

Το χρώμα μιας υπέροχης φωνής καλεί

Αυτοσχέδια πετάγματα,

                     Αμέριμνα παίζουν!  

Η πλησμονή της άνοιξης με σώμα γυμνό.

Όνειρο, Kostis nil - Μάιος 2022

ΜΕΛΑΝΘΗ

 

Το φως πια, γύρω, φεγγρίζει Μελάνθη

Πάνω στα χείλη, τη σιγαλή βροχή

               Ανύφαντο απλώνει! 

Στην περαντζάδα, στην άκρη της συστάδας.

Ωσότου, του φεγγαριού απ' κάτω - χάη

ΑΧ, γλυκό σαν το γλυκόπιοτο να ρέει

             Σαν μια νεφέλη!

Μόνη στο ξέσπασμα, κρυφά στις ερημίες.

Μελάνθη, Kostis nil - Aπρ. 2022

ΑπεΡγία

 

Σημαίες,

Ζυγώνουν την πλατεία.

Των κολασμένων πρόσωπα 

Σκαφιδωμένα.

Και τείχος στέκει

Συνθήματα αναστοιχειώνουν,

            Φιγούρες!

Βλέμματα, σεπτά, αβυσσαλέα.

Σε τάγκο,

Τάγκο παραδομένο,

       Χορεύουν κοράκια!

Κι έπειτα του ανεσπέρου, 

του άδειου τραπεζιού

μια θλίψη.

Κι ασημοστολισμένη γιορτή, 

            Επίσημο δόρυ!

Απεργία καρτερεί

Κι ανέμους σκορπίζει.

Στην κόμη της πόλης

           Υψωμένες γροθιές!

       Εκούσια η οργή!

Πάλλει και πάλλει η ψυχή

Χαλικώνει.

Και εις αύριο απεργία 

Των εργατών απεργία,

          Νενικήκαμεν!

Νενικήμαμεν τους βαρβάρους...

Απεργία, Kostis nil - 2022

ΜΕΤΑΓΛΩΤΗΣΣΗ

 

Δύο δείκτες στο απέραντο κενό

Όμορφες κρύες νύχτες,

                 Έρημοι δρόμοι! 

Στο βουερό κύκλο της πυκνής βροχής.

Τίποτα όσο απομακρύνεται η Σελήνη

                 Τίποτα 'κει έξω!

Κανένα υφάδι στα σγουρά σου μαλλιά

Το σώμα μου εξαντλείται,

Μόνο χτύποι στο κύκλο του θανάτου.

           

Και μονήρης, άγρυπνη πόρνη 

Αφουγκράζομαι το χάσιμο του χρόνου

Το σφυροκόπημα, τη βρώμικη γλώσσα σου

Σαν…           

              Ω ασθματική νύχτα!

Το χρυσάφι μου λειώνει πάνω στα στήθη σου.

Μεταγλώττιση, Kostis nil - Apr 2022

ΑΝΘΟΣ

Αθέατο των σκοταδιών ένα όνειρο

Ξανά ζώνει. 

              Επιστήθιο άνθος!

Με δίχως γλώσσα και θυμό τις νύχτες. 

Μαδάει μια μια τις μαργαρίτες μου

Τραγουδάει ολοένα,

                    Μυστήριο ποθεί!

Κι άηχο μες στους βαθείς αναστεναγμούς του.

Kostis nil - Άνθος - Απρίλιος 2022

1.- ΦΥΣΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΒΑΡΔΑΡΗ ΛΕΞΕΙΣ

1.- ΦΥΣΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΒΑΡΔΑΡΗ ΛΕΞΕΙΣ

Μια καρέκλα του σκηνοθέτη

Στο ακροθαλάσσι,

και βουτιές στα νερά της γραφής

            Θεσσαλονίκη!

Συνειδήσεις μαστιγώνει,

Κι ένας βαρδάρης ξεχύνει λέξεις.

Από καρδιάς ακροφυσώντας

Στην Ειρήνης, Διοικητηρίου, Περιστέρια 

              Λέοντος Σοφού!

Ομότιμος καμβάς άνευ εισιτηρίου.

Προσφέρω, άνευ αμοιβής 

          Κατακόκκινες ντομάτες! 

Κήπους με καντηφέδες, βουκαμβίλιες.

Ξεβράκωτο μπόμπιρα,

           Τη βάρκα της Αργυρώς.

Ευτυχής ηττημένος!

Τσίπουρα με παγάκια, μπιρόνια κρύσταλλα.

Kostis nil - Φυσώντας ένα βαρδάρη λέξεις - Απρίλιος 2022

5.- ΕΠΕ(ΑΙ)ΤΕΙΑΚΟ ΛΟΓΩ ΠΑΣΧΑ

Ως πανεπόπτης του κόσμου γείρε

                 Γλυκόπικρο 

απ' τα Πάθη βλέμμα σου.

Στον δύσμορφο, στον ερημίτη

Λερός, ρακένδυτος, γυμνόπους

              Ctrypto porticys.

Ανώνυμος και σιωπηλός, Κλοσάρ                

Κατάφευγε στο περιτείχισμα

                Πύλη του Αξιού!

Λοιπό καιρό,

Παρέα με αγριοπερίστερα, 

με κουτσουλιές του λιμανιού, 

Χελιδονιών

Χωμένος σε χαρτόκουτες - σακιά και ναύλον.     

 

Κι απόψε ενδεδυμένοι, όλοι, στη χάρη σου

                    Μέγα Σαββάτου!

"θάμα κι αυτό το αποψινό"

κι ο "επαίτης" αυτός μας τύπτει.

Στην έρημη πολυτεχνείου, οικοδεσπότης

                 Μονήρης, πλάνητας!

Παρέα, σα γερασμένοι φίλοι του, οι σκύλοι.

Ως πανεπόπτης, 

   Με έρημη λυπιού, εμού, της πόλης. 

Πέστου ένα γειά, κρυφά,

         Πέστου Χριστός Ανέστη!

Kostis nil - Επε(αι)τειακό λόγω Πάσχα - Απρίλιος 2022

4.- Η "βρόχα" έπεφτε "στρέιτ θρου"*

Ματόκλαδα, λούλουδα του κάμπου

Χυτά μαύρα μαλλιά,

                Ξέπλεκα στον αέρα!

Στιλπνά και φωτεινά στα φανάρια.

Φανάρι Τσιμισκή, κόκκινο - βροχή

Σταγόνες στα μάγουλα, επιούσιος                  

Πρέζα ο αδερφός, 

                 Άνεργος πατέρας! 

Και γιαγιά στο κρεββάτι.

Χέρι το χέρι το κορίτσι καρδιοχτυπούσε.

Μοίραζε φυλλάδια.

Τανάπαλι υπό το βλέμμα,                     

                  Ω επιθεωρητά!

Επίμονα και ηχηρά, χυδαία… με σάλια,

             Βλέμμα σεξιστικό! 

Μες το ανεμικό, ανάμειξη της βροχής.

Ένα κλάξον θεόσταλτο, πάλι βροχή

Κράξιμο απ' χορηγία, απ' πουθενά

Σα κάτι απ' στίχο, 

              ό-ι ό-ι μάνα μου! 

Μετά φόβου ο επιθεωρητής πάτησε γκάζ...

      Το φεγγάρι δεν βγήκε βόλτα

και η βρόχα έπεφτε Ράιτ θρου*.

Kostis nil - Η "βρόχα" έπεφτε "στρειτ θρου"* - Απρίλιος 2022

3.- ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΤΕ ΤΟΝ ΖΟΥΛΦΙΚΑΡ

Ο ήλιος έπεσε… Ζουλφικάρ,

"Λαμπάδες, καλές λαμπάδες, Κυρίες μου"                   

Κάτω απ' τη νεραντζιά ο Ζουλφικάρ, 

                 Ω Ζουλφικάρ!            

Ασπρόμαυρος, στεγνό πανί, Αγαρηνός.

Κεριά σαν τον φωτίζουν,

Απούλητα κεριά στο χαρτοκούτι

γωνία Αγίας Σοφίας, ώρα την ώρα       

                 Μέγα Σάββατο! 

Σφιχτά τα δόντια, απούλητες λαμπάδες.

Μια αντανάκλαση φωτός οι ερημίες

              Ανήλιαγο υπόγειο!

Φτωχά μες στη σακούλα απόφαγα.               

Κινέζικο παπούτσι,

στο Γολγοθάς ο φτωχοδιάβολος

Φάρμακο στη μικρή.

Σαν σκόνη χάθηκε δεκάευρω, σαν δώρα

           Τετράδια, μολύβια, γόμες

Γράμματα Ελληνικά!

Ο ήλιος έπεσε... Ζουλφικάρ

Και το όνειρο μιας σοκολάτας,

Ξανάρθε κατακόκκινο· σα πασχαλιάτικο αυγό.

Kostis nil - Μην προσπερνάτε τον Ζουλφικάρ - Απρίλιος 2022

2.- ΜΕΙΠΩΣ ΕΙΔΑΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ;

Απελπισμένος, σύννους και περίφροντις

Ότι χάθηκε και ούτε γυρισμό

           Ω κοριτσάκι με τα σπίρτα!

Πουλιά και περιστέρια,

Έξω απ' φούρνο, δίπλα σε καστανά

Σε βιτρίνα του Τερκενλή, του Αγαπητού

                    Του Νίκου!

Απελπισμένος, σύννους και περίφροντις

Ότι χάθηκε μες στην αδιάντροπη σιωπή

               Μήλο μιας barbie,     

Ανήλικος πολεμιστής,

(με τα παιδιά -ακούσιους δωρητές οργάνων)

Ορφάνια στην Καρπάλα,

Πιτσιρικά στις πάμπτωχες Φαβέλες.

Απελπισμένος, σύννους και περίφροντις

Και ότι σαν ένα ρεύμα,

Εκδόσεις Αγκύρας και Δαρεμά

                 Αλάνες των ερώτων μου!

Και γειτονιές με μια γροθιά

                       Κανένα ίχνος!

         Ασήμαντος ο ποιητής της πόλης

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα.               

Kostis nil - Μήπως είδατε το κοριτσάκι με τα σπίρτα; - Απρίλιος 2022

ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΟ

 

Πανδαισία εντόμων οικειοθελώς 

            Τόνοι και χρώματα.

Γιατί μόνο ένας πράσινος καμβάς,

Ένας κίτρινος, 

                Παιχνιδίσματα! 

Και μια γύρη δεν πλήττει τους έρωτές της.

Παίζουν - παίζουν τα νερά στις χαράδρες

Στολίζονται, 

Μικρά και ταπεινά περάσματα,

              Αγριολούλουδό μου!

Πρώτη και τελευταία μου, απέριττη ομορφιά

Με το άγγιγμά σου αισίως λιποθυμώ.

Kostis nil - Αγριολούλουδο - Απρίλιος 2022

ΑΠΟΥΣΙΑ

 

Γίνηκε ένα τραγούδι με μισή ευτυχία

Ρόδινο και θαλερό, 

            Άνοιξε το στόμα του!

Φως της μέρας στη βαθιά του πληγή.

Ύφανση να καίει τις λιτές πεδιάδες,             

Έρως στην άκρη της απουσίας, 

              Ακύμαντη πνοή!

 Ξεριζώνει το δάκρυ τις μακριές του πλεξούδες.

Kostis nil - Απουσία - Απρίλιος 2022

ΟΠΑΛΙΟ

 

Παράξενο ζωύφιο, λεπτό, παράταιρο 

Κατά ένα φως λευκό τ' αγέρα,

                 Πληγώνεται!

Ω, εδώ, διάτρητο στη θύελλα.

Απόχρωση ή κάποιο οπάλι αδιάφανο

ντυμένο με φτερά,

              Μια στο ασήμι!

Ω μικροσκοπικό μου στόμα,             

     Λιγνή φωνή στο σούρουπο.

Kostis nil - Οπάλιο - Απρίλιος 2022

ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ

Το μισό του μεσημεριού, είναι μισό

Ασπροκίτρινα πέταλα.

                     Μαργαρίτες!

Τα ρόδα του κήπου αποκαλύπτουν,

Τίποτε άλλο από αχαρτογράφητα νερά.

Απλές, όσο απλές οι παλιές βρύσες

Βυθός από ρίζες,

Χορδές του αέρα πάλλουν.                    

                  Μίσχοι απαλύνουν!

Κήπος γεννιέται και νερό από άγνοια.

Kostis nil - ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ- Απρίλιος 2022

ΚΙΤΡΙΝΟ

Ο ουρανός είναι ο ουρανός

Μέσα απ' αντηχήσεις κουδουνίζει.

         Ζωηρό κίτρινο της ακοής,

Με τον ήλιο να κατακαίει τον κάμπο.

Η άλλη όψη της σάρκας μας σιωπηλή

Κι ως συνήθως 

Παράξενα πουλιά.

              Κίτρινες μύτες!

Αθόρυβος ο χορός της αναζήτησης.

Kostis nil - Κίτρινο - Απρίλιος 2022

ΚΕΡΑΣΙ

Όσο τα δάχτυλα είναι τ' ουρανού, 

Διψασμένο είναι το τραγούδι.

           Ώσπου σταγόνα, 

Με σταγόνες διαφαίνει η θάλασσα.

Ήσυχα τ' απογεύματα κυλούν

Και ξανά ο ουρανός γγίζει,

           Εύθραυστα σύννεφα!

Τριγμός στο κενό,

Μπολιάζεται τ' όνειρο και το κεράσι.

Kostis nil - Κεράσι - Απρίλιος 2022

ΜΥΡΤΑ

Σε κάθε φύλλο, σε κάθε δέντρο,

            Ερημίες του δάσους.

Ασπρόμαυρο το λιθόστρωτο

    Ιδού η άκρη των ματόκλαδων. 

Στα πέτα καρφιτσωμένες κονκάρδες

       Ακατάστατες γενειάδες.

Μύρτα ανθισμένα τραγουδάνε, 

Στο χρώμα του ουρανού τα πουλιά.

Kostis nil - Μύρτα - Απρίλιος 2022

ΓΕΨΗ

Κάτι σαν από θύελλα

Αχός από ιριδίζουσες σφαίρες.

           Σάρκες από λεπίδια,

Οδυνηρός σφυγμός σε ορτανσίες.

Σωροί ίσκιων, κουρνιαχτός

Τίποτα λιγότερο απ' το θάνατό μου.

            Στάχτες σε αφωνία,

Γέψη θανάτου το στόμα της πλατείας.

Kostis nil - Γέψη - Απρίλιος 2022

ΡΟΔΟ

Οι κιθάρες κοιτάζουν ανάποδα

τις πληγές,

Με σπάνια γαλήνη.

Η νύχτα με το τυφλό της μαχαίρι,

αγκάλιασε τον κορμό.

Θάνατος παράσερνε,

Νεκρό μισόφωτο η καρδιά του.

Σήμανε μεσάνυχτα!

Στη διαφάνεια του νερού σαν ρόδο.

Kostis nil - Ρόδο - Απρίλιος 2022

ΧΡΑΜΙ

 

Το δηλητήριο ξεχύνει τα μέταλλά του.

Η αχανής νύχτα

στο τέλος του ονείρου.

Το πέτρινο καράβι βουλιάζει.

Χάρτινα πουλιά, φωνές

Πέτρινα καταφύγια στο χράμι.

Σε ποια νύχτα,

σε ποια χέρια οι ωροδείχτες,

Οι τελευταίες βόμβες.

Kostis nil - Χράμι - Απρίλιος 2022

ΝΕΡΟ

 

Αθόρυβο το νερό

τρέχει στην πεδιάδα,

Μην το είδε κανείς.

Με τα μάτια του

κρυφά το νερό,

Μην το είδε κανείς.

Σαν το νερό

στριφογυρνά,

Μην το είδε κανείς.

Σαν ο Ουρανός

το νταντεύει,

Δεν είδα το νερό.

Σκοτείνιασε η γειτονιά,

Δεν είδα το νερό.

Κρυμμένο στα λουλούδια,

Δεν είδα το νερό.

Σαν ποτίζει με φόβο,

Στεγνώνουν τα μάτια

του Στρατιώτη.

kostis nil - Νερό - Απρίλιος 2022

ΒΑΛΤΟΣ

 

Στοίχημα βάζω,

Το τραπέζι των Στρατηγών τοποθετεί τανκ

πάνω στη σκακιέρα!

Ο βάλτος είναι αιωνίως ορθάνοιχτος

Ροκανίζει πτώματα Στρατιωτών.

Τα τανκ τα κατάπιε περιχαρής ο βάλτος,

Γενναιόδωρη φύση.

Μεταξένιο σκοτάδι φευ, λαμπυρίζει

Μέταλλα, Μάτια!

Ακούγεται μονάχα ο εαυτός μου.

Kostis nil - Βάλτος - Απρίλιος 2022

ΠΑΤΡΙΟΣ ΗΧΟΣ

 

Κάτω στην κοίτη κινείται το φίδι

κι ανάμεσα σε ξερόχορτα.

Αχανής άμμος!

Βρώμικη περικοκλάδα ξεσκίζει.

Στον κόρφο τέτοιου αγριότοπου

τα μάγουλα του φιδιού.

Κι όπως η στέψη της Σελήνης γέρνει

ως συνήθως ολονυχτία,

Πάτριος ήχος

Για τον πληγωμένο Στρατιώτη.

Kostis nil - Πάτριος ήχος - Μάρτιος 2022

ΠΛΑΤΕΙΑ

 

Οι βόμβες αφηγούνται στις πλατείες

        για δεύτερη φορά νεκρός!

Αφήνομαι να πέφτω μαζί σου άγαλμα.

Γίνομαι κομμάτι του διαστήματος.

Άγνωστη σιλουέτα στο νεκροσέντονο

Λογής στολίδια το στολίζουν,

                 κι άκλαυτο.

         Ως ένα αόρατο πουλί!

και χάμω διαμελισμένο,

Κάτω, στην παγωμένη του κοιλάδα.

kostis nil - Πλατεία - Μάρτιος 2022

ΗΛΙΟΣ

Ό,τι έχει διασωθεί:

Στίχοι

ως άγριες ίριδες να φιλούν τη γη,

Αμείληκτη μνήμη,

Βόβμες.

       Ο θόλος του Παντοκράτορα!

Αχρείοι Δικαστές, Ληστές, Έμποροι όπλων

Ρωμαίοι Στρατοκράτες, Ωχροί Λογιστές

             Άπειροι Αναλυτές!

Κουταλομετρώνται:

Ρούβλια, τανι, δολάρια, Γερμανικά ευρώ.

Γαλλικές λιχουδιές, πυρινικές κεφαλές.

        Σελήνη με τα κάτοπτρά της!

Η τελική έξοδος απ' τα κάστρα της σιωπής

Φευ, Ήλιος.

Κοστίς nil - Ήλιος - Μάρτιος 2022

ΚΗΠΟΣ

 

Επιπνέουν οι σφαίρες, οι βόμβες

τάχυναν το βήμα μου.

Αχ, να μπορούσε το στόμα,

Αργά ή γρήγορα ο σιωπηλός μας σταθμός

               Οι άδειοι δρόμοι.

 

Στη δική μας γλώσσα ξεφυλλίζω,

πρώτη μου φορά.

Από έρωτα και δροσιά, από φωτιά

από μίσος.          

Στη πρώτη σελίδα, σ' ένα φύλλο χαρτί,

             Ψελλή νοημοσύνη!

εκατόμβη νεκρών. Κήπος.

 

Kostis nil - Κήπος - Μάρτιος 2022

 

ΦΩΝΗ

 

Υπέροχη κι αυτή η μέρα, Άνοιξη

κι ένα πρώτο κοτσύφι στο ξύπνημα,

                 Ο έρωτάς του!

Σσσσσ…ξέρω, μα λίγο τη γλώσσα μέσα,

Πόλεμος.

 

Και γύρω, δεν ξέρω… λουλούδια,

Λουλούδια ολάνθιστα.

Κι ακόμα όπως έγειρε νεκρός ο Στρατιώτης,

Ένα από δαύτα, ένα λουλούδι.

Μια φτερωτή του κοτσυφού σκέπασε

               Φωνής το γύρισμα,

Αχ μάνα, Αχ μάνα...! 

     

Kostis nil - Φωνή - Μάρτιος 2022

ΤΟΙΧΟΣ

 

Έχω πλήρη επίγνωση για την τέχνη,

οπλίζω το όπλο μου!

Αδύνατον να περιγράψω το σπίτι,

τα δάπεδα, την κουζίνα, το μπαλκόνι,

         Κυκλάμινα στις γλάστρες!

 

Για να μην ξεχαστώ

με το πάτημα της σκανδάλης:

        τα ευανάγνωστα λουλούδια

φωτογραφίες, ο τοίχος,

            Μωρά με τις ευωδιές!

Βόμβος βροχής,

Σαν τα κρύα νερά του Μάρτη.

 

Kostis nil - Τοίχος - Μάρτιος 2022

ΣΙΩΠΗ

 

Γυρίζει η σιδερένια τροχαλία

ολέθρια.

Παγωμένα τα χέρια, βλέμμα.

Η σφαίρα πριν διαλύσει το στόμα,

             Ψελλίζει ο νεκρός!

Όσο πλησιάζει το ξημέρωμα,

ένα πουλί βουβό ξεσκίζει τον ορίζοντα.

              Σιωπή ταπεινώνει,

Παγωμένη πεδιάδα,

Άφατες λέξεις στο φως του χιονιού.

kostis nil - Σιωπή - Μάρτιος 2022

Η ΤΥΧΗ

 

Ένα μεγάλο κύκλο πρέπει να περπατήσω

             ενδόμυχος φόβος!

Απρόσμενη στάχτη η όπερα.

 

Η γάτα μου κοιτάει επίμονα τη λεμονιά,

Εγώ την τηλεόραση,

Πολλά σπουργίτια από κλαδάκι σε κλαδάκι,

         Στα απαλά της πόδια η τίγρης!

Η τύχη στριφογυρνά αμείλιχτη,

Μου φτάνει ο πόλεμος.

 

Kostis nil - Η τύχη - Μάρτιος 2022

ΣΤΑΧΤΕΣ

Σκληρός ο άνεμος ματώνει το στήθος

Κάποια ώρα εκεί στο σούρουπο,

απέραντη πεδιάδα.

Κάθε πέτρα, κάθε πουλί, κάθε κλαδί

                κόβεται στη ρίζα!

Σε φέρετρο του Κιέβου κοιμάται ο ήρωάς μου,

καίγεται μαζί του μια λαμπάδα.

Μια Μόσχα πιο πέρα, μια Ουάσιγκτον

Το φονικό ατσάλι θα επιστρέψει

                   στο σπίτι του!

Σιωπηρό σαν εκείνο το ρολόι,

όμοιο με λαμπάδα.

Μαύρος και σκοτεινός ο άνεμός του θα αντηχεί,

Στάχτες.

kostis nil - Στάχτες - Μάρτιος 2022

ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΣΜΑ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Οι Αυτοκρατορίες έγιναν σκόνη,

μα κανείς δεν το πίστεψε όταν ήρθε το τέλος.

Χρόνια πέρασαν κι εκείνος ψηλά σ’ ένα μπαλκόνι

αναθυμάται χρονολογίες,

μετρούσε τα χρόνια κι ονειρευόταν αυτοκρατορίες.

Στο γύρισμα μιας εποχής κανείς δεν θυμάται τα πίσω,

Εκείνα τα σπαθιά, τα τραγούδια, τις μάχες,

εκείνων που για τον Αυτοκράτορα σκοτώθηκαν.

Έπεσαν τιμώμενοι κι η βία πέρασε σε κίτρινες σελίδες.

Ο Αυτοκράτορας του βορρά σήκωσε το βλέμμα

όπως θα σήκωνε ένα σπαθί.

Σήκωσε το βλέμμα κι από ’κείνο το μαχαίρι·

το έμπηξε βαθιά μες την καρδιά,

κι αίμα τινάχτηκε φρικαλέα.

Στο ξέφωτο αναδιπλώνεται ξανά η ιστορία,

πέπλος σκεπάζει και τρόμος.

Νέος πόλεμος!

Αργά και σταθερά το νέο έγκλημα,

γίνεται πάλι το σπαθί φωτιά και καίει τις σάρκες·

αμέτρητα κεφάλια διασπαρμένα,

σιδερένιοι σταυροί μπηγμένοι βαθιά στο χώμα.

Ομνύω συνέχειες παγκοσμίων πολέμων,

νεκρούς σε χαντάκια.

Όψιμους στρατιώτες σε βάλτους λασπωμένοι.

(Απεστάλησαν ως συνήθως τα φέρετρα σε οικείους...)

Ο νέος Αυτοκράτορας του πολέμου

από βορρά ιππεύει,

παίρνοντας κεφάλι απ' τους ομότεχνους της Δύσης.

Kostis nil - Αιματοκύλισμα της Ιστορίας - Μάρτιος 2022

ΑΠΟ ΣΦΑΙΡΑ

 

Σφαίρα με σφαίρα ο πόλεμος.

Δεν ταίριαζε ποτέ με τις ευσπλαχνικές συνήθειες μου

Καλύτερα άκου το κελάηδα των πουλιών,

                        Κοίτα την σελήνη!

Μια μέρα σαν την άλλη, μέρες Άνοιξης.

 

Συνήθως αναβλύζουν νερά και ανθίζουν λουλούδια

Όμως πολλά πρόσωπα έχει ο νεκρός

Από σφαίρα.

                      Πολύχρονη η αγρυπνία του!

Δεν ξέρω και εγώ πόσα αστέρια έβλεπε στον ουρανό,

Ακόμα δεν ήρθε η σειρά μου.

 

Kostis nil - Από σφαίρα - Μάρτιος 2022

ΝΟΤΙΣΜΕΝΗ ΗΧΩ

 

Γλύφουν οι φλόγες τα χείλη μου,

Θέατρο είναι ο ουρανός κι ολόκληρες πόλεις.

Η αγαπημένη μου γάτα μύρισε αίμα,

             Αποσιώπησε το χαμόγελο της.

Ποιό είσαι πρόσωπό μου, πίσω απ' τη φωνή!

Σπίτι και ποτήρι εσύ της οργής.

 

Το γένος μου σιδηρούν,

Σάβανα, σημαίες σε σύγχυση.

Μάζες, μύγες κι ορθάνοιχτα στόματα.

Κορυφώθηκα με το θάνατό μου!

              Πλέον η νοτισμένη ηχώ,

Διάσπαρτος, γαζωμένος από δισ σφαίρες.

 

Kostis nil - Νοτισμένη ηχώ - Μάρτιος 2022