Η αλληγορία της άνοιξης

Ένα όνειρο κι ένα λουλούδι,

είπε η άνοιξη: εγκυμονούν αι γυναίκες!

Λουλούδια καθώς,- μια ολόλαμπρη γιορτή,

σπάρτα π’ απλώνουν και λούζονται κάτω στο κάμπο.

Όλη η χάρη των γυμνών πλασμάτων

την άνοιξη περιηγήθηκαν,

Όλα τα όνειρα,- εκχύλισμα:

κι οι κλίσεις των ποιητών, με βαρύ το άρωμά τους --

Χαριτωμένο επεισόδιο των άπιαστων ονείρων.

Μα καθώς πάλι η άνοιξη,- χορευτικές φιγούρες

Το όνειρο κι ένα τραγούδι με ξετρελαίνει.

Τραγούδησες, όσο: τα μαλλιά σου,- πέρα στον άνεμο,

μια πού, ο έρωτας υπαινίχθει --

Ο έρωτας της γονιμότητας, με τ' ανθηρό πρόσωπό του.

Το όνειρο και το τραγούδι, με στίχους,

Η φωνή της εδική σου σιωπής,

Η αλληγορία της άνοιξης επινόησε την προϊούσα φθορά.

Μια αλληγορία συγκαλυμμένη --

Ο ανοιξιάτικος άνεμος, σαρώνει τις μελωδικές του στιγμές.

Η απαγγελία από μνήμης, παρέδωσε το πνεύμα της,

Η κυκλική γιορτή,- πλούσια συλλογή

Ανθισμένοι μου βλαστοί!

Στο κατόπι: η αγωνία προϊδεάζει το αγγέλιασμα,

Ο έρωντάς μου, τραγουδάει σ’ απόκρημνο βράχο.

Kostis nil - Η αλληγορία της άνοιξης – Απρίλιος 2020