Πολύχρωμη κλωστή

Επινόησα άφοβα,

βλέποντας άνθη αμετάκλητα,

Άκουσα: λεπτά κουνιούνται, λικνίζονται

μύρισα: ευωδιαστά.

Αυτό το δροσερό πρωινό: λευκό μετάξι

μέρες της άνοιξης,- καμβάς

Με χάρη το δαχτυλίδι σου,

τα πουλιά, τα πουλιά:

Είναι ασημένιο, χρυσό φτέρωμα

μια πολύχρωμη κλωστή.

Είναι πουλιά, λυπημένα

Μόλις είδα κι ένα σβούρο,

ένα βατράχι

Είναι ψάρια, θηλαστικά --

όστρακο αστερία, πετράδι.

Είναι ενίοτε, θάνατος,

όλες τις άνοιξες προσέρχονται,

του νερού.

μια στο πουθενά,

Παρά ποτέ, το πρώτο τριαντάφυλλο σου

Παρά ποτέ, σαν κόπηκε,--

Kostis nil – Πολύχρωμη κλωστή – Απρίλιος 2020