Από κλαδί γυμνό το τραγούδι,
ένας πόνος στη καρδιά ξιφουλκεί.
Είναι δώρο της άνοιξης,
ρόδο υγρό, με τριανταφυλλένιο ξίφος!
Αχ τ' αγκάθια, μια του χρόνου,
εκείνων των απόκρημνων στιγμών
που τ' ορφανά τα βράδια, λες περιπολούν.
Τάχα τις όνειρα: μειλίχια νυχτοπερπατούν,
ή σαν γλάροι ανεμοκατεβαίνουν την πρύμνη.
Τα σπαθιά μου, τ' αόρατα σπαθιά μου
είναι ντυμένα λαμπερά.
είναι ντυμένα λαμπερά.
Τα παράσημα εν σειρά πάνω στο σώμα --
μια ελιά ψιμηθευτή στην άκρη του προσώπου
σ’ αυτόν τον υπέροχο κρυψώνα.
Ήταν καιρός μέσα μου, σαν ένα φουστάνι --
Ήταν καιρός μέσα μου, σαν ένα φουστάνι --
Είναι βαθιά η ανάμνηση, απ’ το τριανταφυλλένιο ξίφος.
Ρόδο μαγιού:
πλούσιο, πλούσιο στάζει το πορφυρό αίμα του.
πλούσιο, πλούσιο στάζει το πορφυρό αίμα του.
Kostis
nil – Ρόδο Μαγιού – Μάιος 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου